ఎండు చెట్టు కొమ్మ లన్ని
వెండి పూత పూసు కుంటె
గువ్వ పిట్ట గూడు లోన
గోల చేసి వూరు కుంది
నేల తల్లి ఒంటి మీద
ముగ్గు బుట్ట లెన్నో పెట్టి
ఒక్క తన్ను తన్ని నట్టు
తెల్ల బోయి మిన్న కుంది
చెట్టు లన్ని రంగు లద్ది
బోరు కొట్టి నట్టు వుంది
ఊరు అంత వెల్ల గొట్టి
దేవు డూదె చల్ల గాలి
గడ్డి పూస లేని చేలు
ఒట్టి పోయి నట్టు ఉంటె
లేడి కూన ఆడ చేరి
తిండి లేక బోరు మంది
ఏటి లోన నీరు కూడ
గడ్డ గట్టి నిండు కుంది
తాగ చుక్క నీరు లేక
నేల నోరు ఏండు కుంది
మంచు రాలి ఆగి నాక
కప్పు వెంట కారి కారి
సూది లాగ రూపు కట్టి
తెల్ల పళ్ళు చూపె చూరు
రోడ్డు పక్క కుప్ప జేరి
గడ్డి వాము అంత కూడి
కాళ్ళు కింద పెట్ట జారి
కుంటు వారి తీరు చూడు
బండి ఎక్కి పారి పోవ
తాను మంచు కుప్ప దూరి
పైకి నన్ను లాగ మంటు
దీన గాధ చెప్ప సాగె
ఎందు కీడ కొచ్చి నాను
మంచు తోడ చావ గోరి
ఇండి యాలో ఉండి పోతె
వెచ్చ గానె ఉండి పోదు
తిన్న తిండి లోన చేరి
చల్ల గుండి ఆక లైదు
వేడి నీరు తాగి నాకు
దాహ మింక తీర రాదు
మాయ దారి పచ్చ నోటు
తస్స దీని దుంప కొయ్య
చిక్కు లెన్ని తెచ్చి పెట్టి
మంచు వెల్ల నాకు కొట్టె
తట్ట బుట్ట సద్ది ఇంక
ఇంటి దారి పట్ట బోతె
ఫ్లైటు రేటు పైకి పోయి
చుక్క లెంట చేరె నేడు
ఎర్ర బస్సు ఈడ రాదు
ఊరు మాది దాపు లేదు
ఎండ రోజు లొచ్చు దాక
వేచి ఉండ వచ్చె నాకు
తప్పు లుంటె దిద్ది పెట్టి
ఒప్పు కుంటె భేషు కొట్టి
తప్ప కుండ నాకు జాబు
పెట్ట కుండ పోరు మీరు
