స్థంభించిన కాలపు సమక్షంలో
గుండె మంటల వేడికి కరుగుతున్న రాత్రికి
కన్నుల్లో ఆశ్రయమిస్తూ
జారే రాత్రిని మనసారా తాగుతున్నా
కరిగి మిగిలిన రేయి
నలుపు నా మనసుకద్ది, చీకటి కురులు వెనక్కేస్తూ,
తన నుదుటికి నా కళ్ళ ఎరుపడిగింది.
తన పేరిక మార్చ మంది.
తనూ నిద్రలా నన్నొదిలి జారుకుంది
నా నిన్నటికి నేటికి మధ్య వంతెన మాయమయ్యింది
లోకానికి తెల్లారింది
నాకు ఈ రాత్రీ కరిగి జరిగి పోయింది
మీ మధ్యహ్నంలా. నిర్దాక్షిణ్యంగా
sthambhincina kaalapu samakshamlO
gunDe manTala vEDiki karugutunna raatriki
kannullO aaSrayamistuu
jaarE raatrini manasaaraa taagutunnaa
karigi migilina rEyi
nalupu naa manasukaddi, ceekaTi kurulu venakkEstuu,
tana nuduTiki naa kaLLa erupaDigindi.
tana pErika maarca mandi.
tanuu nidralaa nannodili jaarukundi
naa ninnaTiki nETiki madhya vantena maayamayyindi
lOkaaniki tellaarindi
naaku ee raatrii karigi jarigi pOyindi
mee madhyahnamlaa. nirdaakshiNyamgaa
గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...