చక్కని నల్లని కన్నుల లోపల
చిక్కిన చెల్లని ఆశలు ఎన్నో
కప్పిన తలపుల మబ్బుల లోపల
చెక్కిలి తడిపిన చిక్కులు ఎన్నో
తప్పిన గుండెల చప్పుడు లోపల
డస్సిన ఆతృత కేకలు ఎన్నో
చెప్పిన నిజముల లెక్కల లోపల
ఎగిరిన చెక్కిలి తుంపర లెన్నో
వేదన మంటల వేడికి లొంగి
వెళ్ళని భావన కవితలు ఎన్నో
చచ్చినా చెరగని పచ్చల చిత్రాలై
గుండె గోడలెక్కిన మన గాధలెన్నో
వీటన్నిటికి నేనే సాక్ష్యమంటూ
వెచ్చగా కారేటి ఆశల ధారలెన్నో
ఎన్నని చెప్పను నేస్తం ? !!
గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...