9, డిసెంబర్ 2008, మంగళవారం

చినుకులు

తెగనిండిన ఎర్ర బస్సులా
నల్ల మబ్బులు మెల్లగా నింగి కొచ్చాయి
మెరుపు దెబ్బకు మబ్బు చిరిగినట్టుంది, చినుకులు చిన్నగా కారుతున్నాయి

ఇంటిగంట విన్న స్కూలు పిల్లల్లా,
గోలగా పరుగులెడుతున్నాయి
ఉరుములా గొడవ ఆపమంటున్నాయి, చినుకులది లెక్క పెట్టకున్నాయి

కొన్ని మా చూరు ఎత్తుకు నిచ్చెనేసేసాయి
కప్పులో బొక్కంటూ గేలిచేసాయి
పడవచేసే పేపరెదక మన్నాయి, పకోడీలెయ్యమంటూ అమ్మనడుగుతున్నాయి

మేడమీద మిరపలు నప్పలేదేమో
రేకుమీదకి దూకి చిందులేస్తున్నాయి
నోరుతెరిచి నింగి చూస్తున్నాయి, కోపంగా పల్లాన్ని వెదుకుతున్నాయి

నేలతల్లినొదిలి ఎంతకాలమైందో
కన్నీళ్ళతో నేల తడిపేస్తున్నాయి
ప్రేమ గంధాలు ఒలుకుతున్నాయి, కౌగిట్లొకరిగి ఇంకుతున్నాయి

తండ్రి చెరువు కడకు పరుగులెడుతున్నాయి
తోడుగా నా పడవ తీసుకెళుతున్నాయి
ప్రేమల్ని మనకివి నేర్పుతున్నాయి, మనకున్న విలువల్ని చాటుతున్నాయి


teganinDina erra bassulaa
nalla mabbulu mellagaa ningi koccaayi
merupu debbaku mabbu ciriginaTTundi, cinukulu cinnagaa kaarutunnaayi

inTiganTa vinna skuulu pillallaa,
gOlagaa paruguleDutunnaayi
urumulaa goDava aapamanTunnaayi, cinukuladi lekka peTTakunnaayi

konni maa cuuru ettuku niccenEsEsaayi
kappulO bokkanTuu gElicEsaayi
paDavacEsE pEparedaka mannaayi, pakODiileyyamanTuu ammanaDugutunnaayi

mEDameeda mirapalu nappalEdEmO
rEkumeedaki duuki cindulEstunnaayi
nOruterici ningi cuustunnaayi, kOpamgaa pallaanni vedukutunnaayi

nElatallinodili entakaalamaindO
kanneeLLatO nEla taDipEstunnaayi
prEma gandhaalu olukutunnaayi, kougiTlokarigi inkutunnaayi

tanDri ceruvu kaDaku paruguleDutunnaayi
tODugaa naa paDava teesukeLutunnaayi
prEmalni manakivi nErputunnaayi, manakunna viluvalni caaTutunnaayi