వేదన వేడిని సాధన చెయ్యి
ప్రగతి పధానికి పునాదినెయ్యి
విరిగిన గుండెను బలిచేసెయ్యి
బ్రతుకును గెలుపుగ మలిచేసెయ్యి
గడవని రాత్రులు గుండెను కోస్తే
భయపడి నడకను ఆపకు నేస్తం
మబ్బులు సూర్యుని కప్పినరోజు
ఉదయం నీకిక రాదని కాదు
చీకటి నిండిన గ్రహణము నాడు
పున్నమి చంద్రుడు రాడని కాదు
కాలం కాటుకు ఒగ్గిన తలతో
చీకటి మాటున అజ్ఞాతములో
మెల్లగ సాగే నడకల సవ్వడి
పరుగుగ మార్చే సమయం ఇప్పుడు
అబ్బురపెట్టే వెలుగు తోడుగా
మబ్బులు విడివడి ఉదయం అదిగో
గగనపు ఎత్తులు నీవే నంటూ
గ్రహణం వీడిన పున్నమి అదిగో
vEdana vEDini saadhana ceyyi
pragati padhaaniki punaadineyyi
virigina gunDenu balicEseyyi
bratukunu gelupuga malicEseyyi
gaDavani raatrulu gunDenu kOstE
bhayapaDi naDakanu aapaku nEstam
mabbulu suuryuni kappinarOju
udayam neekika raadani kaadu
ceekaTi ninDina grahaNamu naaDu
punnami candruDu raaDani kaadu
kaalam kaaTuku oggina talatO
ceekaTi maaTuna ajnaatamulO
mellaga saagE naDakala savvaDi
paruguga maarcE samayam ippuDu
abburapeTTE velugu tODugaa
mabbulu viDivaDi udayam adigO
gaganapu ettulu neevE nanTuu
grahaNam veeDina punnami adigO
గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...