పట్టుపరికిణీ బొట్టూ కాటుక
బుగ్గన నొక్కు చక్కని నవ్వు
ఘల్లను గజ్జెలు సిగన మల్లెలు
సిగ్గును పంచుతు కళకళ లాడుతు
ముస్తాబయ్యిన తమరి ఊహలే
చిత్తరువయ్యి యెదలో చేరి
ఇంతటి అలజడి రేపగలిగితే
నాలో పైత్యము పెంచగలిగితే
నువ్వే కొంచెము కనికరమంది
చెంతన చేరి కుశలమడిగితే ?
తట్టుకునెను నిలబడగలనా ?
ఎండు కట్టెలా బిగుసుకుపోనూ
మాటలు రాక తడబడిపోనూ
అందుకె పెట్టక నన్నిబ్బంది
చెంతకు రాకే చందన గంధీ !!
paTTuparikiNee boTTuu kaaTuka
buggana nokku cakkani navvu
ghallanu gajjelu sigana mallelu
siggunu pancutu kaLakaLa laaDutu
mustaabayyina tamari uuhalE
cittaruvayyi yedalO cEri
intaTi alajaDi rEpagaligitE
naalO paityamu pencagaligitE
nuvvE koncemu kanikaramandi
centana cEri kuSalamaDigitE ?
taTTukunenu nilabaDagalanaa ?
enDu kaTTelaa bigusukupOnuu
maaTalu raaka taDabaDipOnuu
anduke peTTaka E ibbandii
centaku raakE candana gandhii !!
గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...