గుండెలోని బావాలను గొంతులోనే నొక్కద్దు
మనసు పిండిన శోకాలను కంటిలోనె ఆపొద్దు
విరిసి వచ్చిన చిరునవ్వుని పెదవి నుంచి చెరపొద్దు
చిన్న నాటి స్నేహాలను నీ చివరి వరకు మరువద్దు
కలసి రాని కాలమిదని చేయు పనిని మానొద్దు
సాయము చేసిన చేతిని షేక్* హండుతో వదలొద్దు
కరుకు మాటకు తండ్రిని మనసు లోంచి తుడువద్దు
చదువు నేర్పిన గురువుని దణ్ణంతో మరువద్దు
గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...