సరసం

చక్కని పండు వెన్నల పచ్చని పల్లె తావు
మెల్లని పిల్ల గాలి చల్లని సెలయేటి జల్లు
తాతలనాటి కిర్రు మంచంపై మల్లెల పక్క
పారాణారని పల్లె పడుచు పెళ్ళామొకపక్క

చుట్టిన వేలి చిలకలను నోటికందించదు..
ఎరుపెక్కిన పాల బుగ్గలను చేతికందించదు..
జడ జాజుల గుబాళింపులను ఆస్వాదించనీయదూ..
తన సిగ్గు మొగ్గలను త్రుంచ వీలుకానీయదు...

తీయని అధరామృతములను ఒకింతొలికించక
ఈ సృంగార రసకేళి న తనది పైచేయి కాగా
రెచ్చిన తన తమకపు వేధింపులకు పొంగి
భార్యనక్కున చేర్చెను తనవోటమి ఒప్పి.


chakkani panDu vennala pachchani palle taavu
mellani pilla gaali challani selayETi jallu
taatalanaaTi kirru manchampai mallela pakka
paaraaNaarani palle paDuchu peLLaamokapakka

chuTTina vEli chilakalanu nOTikandinchadu..
erupekkina paala buggalanu chEtikandinchadu..
jaDa jaajula gubaaLimpulanu aaswaadinchaneeyaduu..
tana siggu moggalanu truncha veelukaaneeyadu...

teeyani adharaamRtamulanu okintolikinchaka
ee sRngaara rasakELi na tanadi paichEyi kaagaa
rechchina tana tamakapu vEdhimpulaku pongi
bhaaryanakkuna chErchenu tanavOTami oppi.