గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...
19, సెప్టెంబర్ 2008, శుక్రవారం
అక్కసు
నీ నవ్వులు నాతోనైతే
సుందర దరహాస కుసుమాలు
నీ కాలం నాతోనైతే
మధురస భరిత జ్ఞాపకాలు
నీ చేష్టలు నాతోనైతే
వికసిత విలాస భూషణాలు
నీ మాటలు నాతోనైతే
మయూఖ తంత్రీ ప్రకంపనాలు
నీ చూపుల కలయిక నాతోనైతే
కురిసిన సౌగంధిక సౌరభాలు
ఎంత ప్రేమ వీటికి నాతోనైతే
అద్భుత బావాలై చెలరేగుతుంటాయి
వీటి బాధంతా పరులతొనైతేనే
ఇకైకలై పకపకలై వేషాలు మారుస్తాయి
వాటికా చుప్పనాతి తనమెందుకు ?
nee navvulu naatOnaitE
sundara darahaasa kusumaalu
nee kaalam naatOnaitE
madhurasa bharita jnaapakaalu
nee cEshTalu naatOnaitE
vikasita vilaasa bhuushaNaalu
nee maaTalu naatOnaitE
mayuukha tantree prakampanaalu
nee cuupula kalayika naatOnaitE
kurisina sougandhika sourabhaalu
enta prEma veeTiki naatOnaitE
adbhuta baavaalai celarEgutunTaayi
veeTi baadhantaa parulatonaitEnE
ikaikalai pakapakalai vEshaalu maarustaayi
vaaTikaa cuppanaati tanamenduku ?