గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...
30, సెప్టెంబర్ 2008, మంగళవారం
నేను
స్వాతి చినుకును నేను
ముత్యమై జలధిలో దాగి ఉంటున్నాను
సంధ్య కిరణం నేను
చీకటై రాత్రిలో కలిసి పోతున్నాను
చిరుగాలిని నేను
దూరాలు పోలేక అలిసిపోతున్నాను
చిరునవ్వును నేను
ఒక్క క్షణం బ్రతికి మాయమౌతున్నాను
గువ్వ పిట్టను నేను
గతాన్ని మరిచేసి ఎగురుతున్నాను
చకోరాన్ని నేను
ఆశగా చినుకుకై ఎదురుచూస్తున్నాను
మామూలు మనిషిని నెను
నా పంజరంలోనేను ఒదిగిపోతున్నాను
ఏకాంతాన్ని నేను
తనలో ఒకటై కలిసిపోతున్నాను
swaati cinukunu nEnu
mutyamai jaladhilO daagi unTunnaanu
sandhya kiraNam nEnu
ceekaTai raatrilO kalisi pOtunnaanu
cirugaalini nEnu
duuraalu pOlEka alisipOtunnaanu
cirunavvunu nEnu
okka kshaNam bratiki maayamoutunnaanu
guvva piTTanu nEnu
gataanni maricEsi egurutunnaanu
cakOraanni nEnu
aaSagaa cinukukai edurucuustunnaanu
maamuulu manishini nenu
naa panjaramlOnEnu odigipOtunnaanu
Ekaantaanni nEnu
tanalO okaTai kalisipOtunnaanu