గతోదయం
-
రాత్రి కణికల శయ్య మీద
అలసి వాలిన తనువు
ఆవిరవుతుంది
విడవని గతం
వీస్తూనే ఉంది
నివురు రేపుతూ
నిప్పు రగుల్చుతుంది.
కోట గోడలు పాడే
ఆ పదును గీతాలు
సేద తీర్చడం...
10, నవంబర్ 2008, సోమవారం
(దివం ) గత ప్రస్తుతం
నవ్విస్తూ కవ్విస్తూ కేరింతలు కొట్టేస్తూ
గత ప్రస్తుతాన్ని బంధించ లేకపోయాను
కనీసం ఈ ప్రస్తుతానికి దాంట్లో కొంతైనా
కొన సాగించలేకపోయాను
ఓటమి తప్పని పోరాటాలు
గెలిచి ఓడిన సంఘటనలు
నిర్లిప్తంగా సర్దుకుపోయిన సన్నివేశాలు
నన్ను నానుండి కొంచెం కొంచెంగా దూరం చేస్తుంటే
నిస్సత్తువగా చూస్తూ ఉండిపోయాను ..
ఇపుడు..
గడిచిన కాలం జ్ఞాపకంగా వదిలిన
అద్దం ముక్కల్ని ప్రేమగా తుడుచుకుని
ఆ చెదిరిన బింబాల్లో ఆ పాత నన్ను
ఆతృతగా వెతుక్కుంటున్నాను..
ఆప్యాయంగా హత్తుకుంటున్నాను