ఓ ప్రశ్న

కాల చక్రానికి కట్టబడి
విధి రాసిన వీధుల్లో
నా ప్రమేయం లేకుండానే
అశక్తుడిగా, విసుగు లేక
అలవాటైపోయి బ్రతికేస్తున్నా ...
ఎక్కడికి ఎందుకు ఎంతకాలం
వంటి ప్రశ్నలు వేసినా
గతుకుల గమనానికి
అర్ధాల్లేని అపశబ్దాలుగానే
మిగిలిపోతున్నాయి, రాలి పోతున్నాయి
ఐనా ఎవరిని అడగను
అటువంటి చక్రాలు ఎన్నో
దారి పొడవునా, విరిగినవి కొన్నైతే..
ఇరుసు వరకు అరిగినవి మరి కొన్ని
అదో విధిగా సాగిపోతున్నాయి
రాలిన ఆక్రందనల గుట్టల మధ్యగా,
చెదిరిన గుండెల చీకట్లను చీల్చుకుంటూ,
తన అస్థిత్వాన్ని ఆవిష్కరించుకుంటూ
ప్రస్ఫుటంగా ప్రతి చక్రం నుండి ఓ కాంతి పుంజం
అంత నిస్సహాయతలోనూ, నాలా ..
ప్రతి వాడి లోనూ మెరిసే ఆశా కిరణమది
ఆతరి ఓ ద్వందోదయం, పరిష్కరించగలిగితే
తిమిర సంహారము, ఆపై విముక్తి !!
అవధరించండి..
అది మనిషిని చక్రానికి కట్టేసిన బంధమా ?
బందీగా వాడు బ్రతికేందుకు ఓ మార్గమా ?


kaala cakraaniki kaTTabaDi
vidhi raasina veedhullO
naa pramEyam lEkunDaanE
aSaktuDigaa, visugu lEka
alavaaTaipOyi bratikEstunnaa ...
ekkaDiki enduku entakaalam
vanTi praSnalu vEsinaa
gatukula gamanaaniki
ardhaallEni apaSabdaalugaanE
migilipOtunnaayi, raali pOtunnaayi
ainaa evarini aDaganu
aTuvanTi cakraalu ennO
daari poDavunaa, viriginavi konnaitE..
irusu varaku ariginavi mari konni
adO vidhigaa saagipOtunnaayi
raalina aakrandanala guTTala madhyagaa,
cedirina gunDela ceekaTlanu ceelcukunTuu,
tana asthitvaanni aavishkarincukunTuu
prasphuTamgaa prati cakram nunDi O kaanti punjam
anta nissahaayatalOnuu, naalaa ..
prati vaaDi lOnuu merisE aaSaa kiraNamadi
aatari O dvandOdayam, parishkarincagaligitE
timira samhaaramu, aapai vimukti !!
avadharincanDi..
adi manishini cakraaniki kaTTEsina bandhamaa ?
bandiigaa vaaDu bratikEnduku O maargamaa ?